نتایج حاصله نشان داد که کلرومکوات کلراید طول ساقه را در همه تراکم ها کاهش داد این در حالی بود که بدون استفاده از کلرمکوات کلراید،تراکم گیاهی باعث افزایش طول ساقه شده بود. بعلاوه زمان لازم جهت رسیدن به هر یک ازمراحل نموی تحت تاثیر کلرمکوات کلراید در همه تراکم ها افزایش یافت در صورتی که ازدیاد تراکم گیاهی بدون استفاده از کلرومکوات کلراید این زمان راکاهش داد. تعداد آغازه های سنبلک در بوته های تیمار شده با کلرومکوات کلراید افزایش و درصد مرگ و میر سنبلک ها در این بوته ها کاهش یافت. با کاهش چیرگی انتهایی ساقه اصلی در بوته های تیمار شده با کلرومکوات و فراهم شدن مواد لازم جهت رشد پنجه ها، بقاء پنجه ها درهمه تراکم ها درمقایسه با بوته های شاهد افزایش یافت. تاثیر کلرمکوات کلراید در افزایش عملکرد بیولوژیکی در تراکم های مختلف از گلدهی به بعد مشاهده شد. عملکرد دانه تحت تاثیر کلرمکوات کلراید بطورمعنی داری افزایش یافت هرچند افزایش تراکم گیاهی تاثیرمعنی داری برعملکرد دانه نداشت. نتایج پژوهش حاضرنشان داد که با مصرف کلرمکوات کلراید می توان تراکم مطلوب در جو والفجر را تا 400 بوته در متر مربع افزایش داد.

 مقدمه این مبحث هم همانند مطلب قبلی است .

 از بین مواد تنظیم کننده رشد غلات، کلرومکوات کلراید و اتفن بیشترین مصرف را درمحصولات کشاورزی دارند وهر دو قادرند که ساقه غلات را ضخیم و کوتاه نموده و درنتیجه باعث کاهش خوابیدگی گیاه شوند. کلرمکوات کلراید از طریق تاثیر بر چرخه ساخته شدن جیبرلیک اسید باعث کاهش تولید جیبرلین می شود. پژوهش ها نشان داده است که کلرومکوات کلراید باعث بقاء پنجه های ثانویه در جو می شود. استفاده از کلرومکوات کلراید درمراحل اولیه رشد باعث تحریک پنج زنی و افزایش عملکرد در جو شده است. مطالعات نشان داده اند که افزایش تراکم گیاه باعث تسریع نمو جوانه انتهایی ساقه جو شدهو طول دوره انگیزش سنبلک ها را کوتاه می نماید. از طرفی به موقع کلرمکوات کلراید نمو جوانه انتهایی را کاهش دهد و در نتیجه مواد پرورده بیشتری را برای مقصد های ثانویه مثل پنجه ها و یا سنبلک های انتهایی داخل سنبله فراهم سازد و این امر سبب افزایش جزیی در عملکرد دانه از طریق افزایش باروری پنجه ها و سنبلک ها حتی در غیاب خوابیدگی شده است .از آنجا که کلرمکوات کلراید باعث کندی آهنگ نموی بوته ها و طولانی شدن دوره انگیزش سنبلک ها می شود و همچنین باعث تسریع نمو جوانه انتهایی، کوتاه شدن دوره انگیزش سنبلک ها و کاهش تعداد پنجه ها می شود، لذا به نظر می رسد تراکم بهینه جمعیت گیاهی در حضور کلرومکوات کلراید بیشتر از تراکم بهینه شاهد باشد.

(غلامرضا موید 1376)